हामी धेरैले जादु हेरेका छौँ। जादु भनेको मान्छेको आँखाको दृश्यशक्ति वा सम्मोहन शास्त्रमा भर पर्छ। सम्मोहन भनेको अरूलाई मोहित पार्नु वा आफूतर्फ आकर्षित गर्नु हो। मानव जातिमा लोग्ने मान्छेमा मात्र यो शक्ति रहन्छ। सम्मोहन शक्तिलाई सजिलो तरिकाले भन्दा यसरी बुझ्न सकिन्छ- मानौँ एउटी वयस्क युवती सजिएर बाटोमा हिँडिरहेकी
छे। ऊ आफूलाई अति राम्री सम्झिन्छे। त्यस्ती युवतीलाई तपाईंले अनुहारमा हेरिदिनुभयो भने उसको घमन्ड बढ्छ। त्यस्ती युवतीलाई छड्के आँखा पारेर खुट्टामा हेरिदियो भने ऊ स्वतः लज्जित हुन्छे। खुट्टामा हेरेर प्याच्च थुकिदिनुभयो भने केही पर पुगेर आफ्नो जिउडाल फर्की-फर्की हेर्न थाल्छे। र, नजिकमा घर वा कोठा भए फर्केर गई ऐना हेर्छे यो लोग्ने मान्छेको सम्मोहन शक्तिको गुण हो। यो यथार्थ तपाईं बाटोमा आफैँ प्रयोग गर्न सक्नुहुन्छ। यो विश्व प्रमाणित पनि हो।जतिसुकै व्यस्त आइमाई भए पनि घरबाट बाहिर निस्कँदा घडी अर्थात् समयलाई महत्व दिँदैनन्, ऐना हेर्छन्। ऐना नहुनेले मुख पुछपाछ गरी कम्मर मर्काइ-मर्काई आफ्नो शरीर हेर्न थाल्छन्। सम्मोहन शास्त्रलाई अझै सजिलोसँग यसरी बुझ्दा हुन्छ- विश्वको सबैभन्दा ढिलो हिँड्ने -घस्रने० प्राणी अजिङ्गर हो। चितुवा र मृगको गति झन्डै समान हुन्छ। मानौँ सय मिटर टाढा रहेको एक मृगसँग अजिङ्गरको आँखा जुध्यो। त्यसबेला मृग त्यहीँ थुचुक्क बस्छ र लामो समय लगाएर अजिङ्गर गई निल्छ। मृगलाई आफू मोहित भएँ भन्ने थाहा हुँदैन। त्यस्तै लोग्ने मान्छेको आँखाबाट आफू मोहित भएको कुनै पनि युवतीलाई थाहा हुँदैन।यदि तपाईंको नाताबाहिरकी युवती र तपाईं दुई जना मात्रै एउटा बन्द कोठामा हुनुहुन्छ। युवती एउटा खुट्टा अर्कोमा चढाएर वा उपरखुट्टी लगाएर बसेकी छे भने तपाईंले यौन प्रस्ताव राख्नुहुँदैन। राख्नुभयो भने तपाईंको गालामा थप्पड वा चप्पल पर्नेछ। तर खुट्टा फारेर बसेकी छे। देब्रे या दाहिनेमध्ये कुनै एक हल्लाउँछे भने समागमको प्रस्ताव राख्नुभयो भने फरक पर्दैन।
No comments:
Post a Comment